Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

ΜΗΝΥΜΑ ΕΚΛΟΓΩΝ



ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
ΛΑΜΙΑ, 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Αγαπητοί συνάδελφοι.
Με δεδομένη την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία των εκλογών του Τ.Ε.Ε., θεωρούμε ως ελάχιστη υποχρέωσή μας -και άσχετα με τις διαφωνίες ή τη σύμπτωση των απόψεών μας- να σας ευχαριστήσουμε για τη δυνατότητα της μεταξύ μας επικοινωνίας.
Η περίοδος που σήμερα διανύουμε για το Τ.Ε.Ε. και τα μέλη του είναι η χειρότερη στην ιστορία του. Προφανέστατα υπάρχουν ευθύνες. Μέχρι και σε βαθμό πρωτόγνωρο. Όμως εκ των πραγμάτων θα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται ενέργεια, πίστη στις συλλογικές διεργασίες, διασφάλιση με τη μέγιστη τεκμηρίωση των διεκδικήσεων και βέβαια η όσο γίνεται μεγαλύτερη συμμετοχή των συναδέλφων μας.
Ελπίζουμε τα νέα όργανα διοίκησης να δρομολογήσουν τις βέλτιστες των προσπαθειών. Η δική μας πρόθεση ήταν και θα είναι να συμβάλλουμε τα μέγιστα.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση  
Βονόρτας Πάνος  (Π/Μ)
Ζαχαρόπουλος Στέλιος (ΑΤΜ)
Θαλάσση Κατερίνα (Χ/Μ)
Σκαρίμπας Θύμιος (Μ/Μ)
Χαλκιάς Βαγγέλης (ΑΤΜ)
Χριστοδούλου Αθηνά (Η/Μ & Μ/Υ)

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

ΕΚΛΟΓΕΣ Τ.Ε.Ε. 2019



Λίγα σχόλια για τις επικείμενες εκλογές του Τ.Ε.Ε.

Οι εκλογές του Τ.Ε.Ε. που θα γίνουν στις 3 Νοεμβρίου είναι ίσως οι σημαντικότερες στην ιστορία του. Για πολλούς λόγους και κυρίως επειδή οι χρόνιες παθογένειες που καταταλαιπωρούν τον κλάδο των Μηχανικών κατέληξαν να είναι χιονοστιβάδα.
Τα προβλήματα «ξεχειλίζουν» και δεν αρκεί πλέον καμία καταγραφή ή εκδήλωση προθέσεων για την αντιμετώπισή τους. Οι ακατάσχετες συνδικαλιστικές υποσχέσεις, που χωρίς κανένα σχέδιο υλοποίησης, οδήγησαν τον μεγαλύτερο ίσως φορέα επιστημόνων της χώρας μας στην απαξίωση πρέπει κάποτε να τελειώνουν. Γνωρίζουμε ως υποψήφιοι με την παράταξη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ» ότι οι δυσκολίες στην προσπάθειά μας θα είναι πολλές. Όχι μόνο επειδή η συμμετοχή μας στις εκλογές για την ανάδειξη της Κεντρικής Αντιπροσωπείας είναι ανεξάρτητη αλλά και επειδή «συναγωνιζόμαστε» σε περιβάλλον με πάρα πολλά αρνητικά χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες. «Περιβάλλον» με «παρατάξεις–παραφυάδες» κομμάτων τα οποία δρομολόγησαν την υποβάθμιση του ρόλου των Μηχανικών και οδήγησαν τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών μας  -κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη- στην αποχή και την αδιαφορία για τα δρώμενα στο Τ.Ε.Ε.  Ξαναβγήκαν στην «πιάτσα» ψαρεύοντας ψήφους, μέχρι και οι «συνδικαλιστές» που έχουν απίστευτες ευθύνες για την κατρακύλα του κλάδου. Ξεχνώντας κάθε ανεκπλήρωτη υποχρέωσή τους σε σχέση με τους πρωταγωνιστικούς ρόλους που τους είχαν ανατεθεί. Χωρίς καμία αναστολή ή ίχνος αυτοκριτικής.  
1. Φθάνουμε στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας (!) που άρχισε να συζητείται η αναθεώρηση του θεσμικού μας πλαισίου και το «θέμα» θα κοσμεί για άλλη μια φορά τις προεκλογικές διακηρύξεις των παρατάξεων. Οι επιγενόμενες επιπτώσεις σε βάρος του φορέα μας είναι πάρα πολλές. Ας σκεφθούμε μόνο το ενδεχόμενο να είχαν εφαρμοσθεί σύγχρονοι μέθοδοι συμμετοχής -όπως τα ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα ή ψηφοφορίες- για διευκόλυνση των συναδέλφων και με προφανή τα υπέρ του κύρους του Τεχνικού Επιμελητήριου οφέλη. Η κατάσταση θεωρείται ως μία από τις μόνιμες πληγές του κλάδου, που τον βαθμονομεί απέναντι στις προκλήσεις της εποχής και του στερεί κάθε προοπτική εξέλιξης.  
2. Η ανεργία των Μηχανικών, κυρίως των νέων και των ελευθέρων επαγγελματιών μας «χτύπησε κόκκινο». Οι μεγάλες εκπτώσεις, λόγω αναδουλειάς, στις δημοπρασίες των έργων και μελετών έγιναν πλέον καθημερινό φαινόμενο. Η ετεροαπασχόληση των επιστημόνων μας γίνεται σιγά – σιγά κανόνας και βέβαια δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν εγγράφονται ούτε στο Τ.Ε.Ε. επειδή απλά δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν τις συνδρομές και εισφορές τους.  
3. Η συμβολή των μελών του Τ.Ε.Ε. στη σύγχρονη αναπτυξιακή πορεία της χώρας, είναι σε όλους γνωστή. Όλοι αναγνωρίζουν την τεχνογνωσία που τις προηγούμενες δεκαετίες είχε αναπτυχθεί με τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που μπορούσαν και μπορούν να παρέχονται. Στις μέρες μας, με κύρια αιτία τη μακροχρόνια οικονομική μας δυσπραγία και την τραγική μείωση του ΑΕΠ τα τεχνικά επαγγέλματα καταποντίσθηκαν. Παραγωγικές μονάδες που χρειάσθηκαν χρόνια να αναπτυχθούν, καταστράφηκαν. Επιχειρήσεις που για να «σταθούν» απαίτησαν μόχθο πολυετή και ακάματες εργασιακές προσπάθειες, ρίχθηκαν στον καιάδα μιας οικονομικής και θεσμικής κρίσης η οποία για τη χώρα μας δεν έχει προηγούμενο.
4. Ο επαγγελματισμός και το επιστημονικό έργο των Μηχανικών, δε γίνεται να αντιμετωπίζονται από την Πολιτεία ως απλές εμπορικές πράξεις. Για το έργο τους χρειάζονται ιδιαίτερες δεξιότητες οι οποίες, εκτός των άλλων, έχουν απ’ ευθείας αναφορά στο κοινό δημόσιο συμφέρον. Όταν δεν υιοθετούνται από τους αρμόδιους ούτε τα ελάχιστα, με ποιο τρόπο μπορεί να ευελπιστούμε ως χώρα στη θεσμική και οικονομική μας ανάταξη ;   
5. Οι τεράστιοι οι κίνδυνοι από τις αστοχίες των ασκούμενων πολιτικών, είναι σε κάθε περίπτωση ορατοί. Βιώνουμε την αποσύνθεση ενός παραγωγικού ιστού που άλλες χώρες θα ζήλευαν για την ύπαρξή του. Παρά τις έως σήμερα ασύγκριτα μεγάλες -σε σχέση με τους άλλους τομείς- κλαδικές μας θυσίες. Και κυρίως, χωρίς κανένας να σταθμίζει το συνεπαγόμενο κόστος, σε βάρος των δημόσιων ή ιδιωτικών υποδομών μας.
6. Ο τομέας ασφάλισης των Μηχανικών βρίθει προβλημάτων. Το ΤΣΜΕΔΕ ήταν το Ταμείο που δημιουργήθηκε και λειτούργησε με έσοδα τα οποία αποκλειστικά προερχόντουσαν από την εργασία των μελών του και με πόρους που κάποτε αρκούσαν για να αγορασθεί το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της Τράπεζας Αττικής. Σήμερα οι περισσότεροι ασφαλισμένοι του πρώην ΤΣΜΕΔΕ και κυρίως όσοι ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, βιώνουν κωμικοτραγικές καταστάσεις. Πρόκειται για πολίτες με εισφορές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, που σταδιακά, άδικα και χωρίς ελπίδα βλέπουν τους κόπους της ζωής τους να εξανεμίζονται.   
7. Την περίοδο που θα έπρεπε να επωφελούμαστε τα μέγιστα από τις ραγδαίες επιστημονικές εξελίξεις, ξαναγυρίζουμε σε «αλήστου» μνήμης εποχές υποβάθμισης & μιζέριας. Με τις πολιτικές των ευκαιριακών λύσεων και της ήσσονος προσπάθειας να έχουν την «τιμητική» τους. Τα κλαδικά μας επαγγέλματα, στις χώρες της Ε.Ε. αλλά και σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο θεωρούνται από τα πλέον περιζήτητα. Στη χώρα μας, ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα. Με τη διαχρονική απαξίωση των ικανοτήτων και της γνώσης να είναι ο κανόνας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πρόσφατος νόμος Γαβρόγλου που ισοπεδώνει γνωστικά αντικείμενα και επιστημονικές ιδιότητες. Στα τριτοβάθμια ιδρύματά μας η κατ’ επανάληψη δημιουργία Σχολών ή Τμημάτων με όμοιους ή επικαλυπτόμενους κύκλους σπουδών έγινε «εθνικό σπορ».
8. Έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι όταν μια κατασκευαστική επιχείρηση ή ένα γραφείο μελετών «βάζει λουκέτο» δεν πρόκειται για γεγονός που μπορεί να αποτιμάται μόνο με οικονομικούς όρους. Το ουσιαστικό πρόβλημα έγκειται στο ότι η πραγματική οικονομία της χώρας στερείται δυνατοτήτων παραγωγής και τεχνογνωσίας, που για να αποκτηθούν τις περισσότερες φορές χρειάσθηκαν «οι κόποι μιας ζωής» πολλών ανθρώπων.
Συμμετέχουμε στις εκλογές του Τ.Ε.Ε. που θα γίνουν σε λίγες μέρες επειδή πιστεύουμε ότι μπορεί να είναι αφετηρία «ελπίδας» για την από χρόνια δοκιμαζόμενη παραγωγική βάση των Μηχανικών.
Προέχει η ανάδειξη του Τεχνικού Επιμελητήριου σε αξιόπιστο σύμβουλο της πολιτείας, που θα αντιστέκεται σε επιλογές αντίθετες με το δημόσιο συμφέρον και τις επαγγελματικές προοπτικές των μελών του. Με στόχο απαρέγκλιτο να είναι το Τ.Ε.Ε. ο επιστημονικός φορέας που θα ηγηθεί των ικανών και αναγκαίων προσπαθειών για τον επαναπροσδιορισμό των όρων ανάπτυξης της χώρας στο δύσκολο σημερινό περιβάλλον. Ο ρόλος των Μηχανικών σε αυτή την κατεύθυνση, μπορεί και πρέπει να είναι καθοριστικός.
Διαρκές μέλημα το άνοιγμα στην Κοινωνία μέσα από την επιτακτική ανάγκη το Τ.Ε.Ε. να ξαναβρεί το βηματισμό και το ρόλο του ως τεχνικός σύμβουλος της πολιτείας και ως θεματοφύλακας των επαγγελματικών δικαιωμάτων όλων των Μηχανικών.
Το Τεχνικό Επιμελητήριο πρέπει να έχει συνέπεια και συνέχεια. Οι κομματικές συνδικαλιστικές πρακτικές δε μπορεί από τη φύση τους να αντιταχθούν στα προβλήματα που σήμερα τα μέλη μας βιώνουν. Το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των εχόντων και κατεχόντων και των άνεργων ή υποαπασχολούμενων συναδέλφων μας  πρέπει να κλείσει το ταχύτερο. Το θέμα δεν αφορά μόνο τους Μηχανικούς αλλά και τη χώρα.  
Οι θέσεις και προτάσεις του Τεχνικού Επιμελητήριου πρέπει να αποτελούν σημείο αναφοράς, επεξεργασίας και ουσιαστικό κομμάτι δημόσιου διαλόγου με προσανατολισμό και στόχους. Και για να γίνεται αυτό πράξη προέχουν οι καλλίτερες των προσπαθειών μέσα από ακηδεμόνευτες, ανεξάρτητες, και ακομμάτιστες συνδικαλιστικές διεργασίες.
Οι παραπάνω, δηκτικές αναφορές εκ των πραγμάτων δε μπορεί να καλύπτουν το ευρύτατο φάσμα των προβλημάτων, που επίκαιρα απασχολούν τον κλάδο μας. Ελπίζουμε όμως ότι σε σχέση με τις επικείμενες εκλογές θα συμβάλλουν στην ανάδειξη των αναγκών εγρήγορσης και συμμετοχής των συναδέλφων μας και ιδιαίτερα των νέων.
Γνώμονας η διάθεσή μας να συνδράμουμε στις προσπάθειες των οργάνων διοίκησης του Τ.Ε.Ε. για τη διαμόρφωση των βέλτιστων προτάσεων απέναντι στα οξυμένα προβλήματά μας που έφθασαν στο απροχώρητο. Με τις ιδιαίτερες εμπειρίες από τη μέχρι τώρα συμμετοχή μας στα όργανα του Τεχνικού Επιμελητηρίου στην Περιφέρεια Στερεάς και κεντρικά.  Και θεωρώντας ότι μόνο μέσα από τη ρεαλιστική ιεράρχηση των αναγκών θα μπορούσε το Τ.Ε.Ε. να ασκεί το ρόλο που του ανήκει.    

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
Βονόρτας Πάνος  (Π/Μ)
Ζαχαρόπουλος Στέλιος (ΑΤΜ)
Θαλάσση Κατερίνα (Χ/Μ)
 Σκαρίμπας Θύμιος (Μ/Μ)
Χαλκιάς Βαγγέλης (ΑΤΜ)
Χριστοδούλου Αθηνά (Η/Μ & Μ/Υ