ΜΗΝΥΜΑ ΕΚΛΟΓΩΝ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΛΑΜΙΑ, 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Αγαπητοί συνάδελφοι.

Με δεδομένη την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία των εκλογών του Τ.Ε.Ε., θεωρούμε ως ελάχιστη υποχρέωσή μας -και άσχετα με τις διαφωνίες ή τη σύμπτωση των απόψεών μας- να σας ευχαριστήσουμε για τη δυνατότητα της μεταξύ μας επικοινωνίας.

Η περίοδος που σήμερα διανύουμε για το Τ.Ε.Ε. και τα μέλη του είναι η χειρότερη στην ιστορία του. Προφανέστατα υπάρχουν ευθύνες. Μέχρι και σε βαθμό πρωτόγνωρο. Όμως εκ των πραγμάτων θα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται ενέργεια, πίστη στις συλλογικές διεργασίες, διασφάλιση με τη μέγιστη τεκμηρίωση των διεκδικήσεων και βέβαια η όσο γίνεται μεγαλύτερη συμμετοχή των συναδέλφων μας.

Ελπίζουμε τα νέα όργανα διοίκησης να δρομολογήσουν τις βέλτιστες των προσπαθειών. Η δική μας πρόθεση ήταν και θα είναι να συμβάλλουμε τα μέγιστα.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση  

Βονόρτας Πάνος  (Π/Μ)

Ζαχαρόπουλος Στέλιος (ΑΤΜ)

Θαλάσση Κατερίνα (Χ/Μ)

Σκαρίμπας Θύμιος (Μ/Μ)

Χαλκιάς Βαγγέλης (ΑΤΜ)

Χριστοδούλου Αθηνά (Η/Μ & Μ/Υ)

ΕΚΛΟΓΕΣ Τ.Ε.Ε. 2019

Λίγα σχόλια για τις επικείμενες εκλογές του Τ.Ε.Ε.

Οι εκλογές του Τ.Ε.Ε. που θα γίνουν στις 3 Νοεμβρίου είναι ίσως οι σημαντικότερες στην ιστορία του. Για πολλούς λόγους και κυρίως επειδή οι χρόνιες παθογένειες που καταταλαιπωρούν τον κλάδο των Μηχανικών κατέληξαν να είναι χιονοστιβάδα.

Τα προβλήματα «ξεχειλίζουν» και δεν αρκεί πλέον καμία καταγραφή ή εκδήλωση προθέσεων για την αντιμετώπισή τους. Οι ακατάσχετες συνδικαλιστικές υποσχέσεις, που χωρίς κανένα σχέδιο υλοποίησης, οδήγησαν τον μεγαλύτερο ίσως φορέα επιστημόνων της χώρας μας στην απαξίωση πρέπει κάποτε να τελειώνουν. Γνωρίζουμε ως υποψήφιοι με την παράταξη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ» ότι οι δυσκολίες στην προσπάθειά μας θα είναι πολλές. Όχι μόνο επειδή η συμμετοχή μας στις εκλογές για την ανάδειξη της Κεντρικής Αντιπροσωπείας είναι ανεξάρτητη αλλά και επειδή «συναγωνιζόμαστε» σε περιβάλλον με πάρα πολλά αρνητικά χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες. «Περιβάλλον» με «παρατάξεις–παραφυάδες» κομμάτων τα οποία δρομολόγησαν την υποβάθμιση του ρόλου των Μηχανικών και οδήγησαν τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών μας  -κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη- στην αποχή και την αδιαφορία για τα δρώμενα στο Τ.Ε.Ε.  Ξαναβγήκαν στην «πιάτσα» ψαρεύοντας ψήφους, μέχρι και οι «συνδικαλιστές» που έχουν απίστευτες ευθύνες για την κατρακύλα του κλάδου. Ξεχνώντας κάθε ανεκπλήρωτη υποχρέωσή τους σε σχέση με τους πρωταγωνιστικούς ρόλους που τους είχαν ανατεθεί. Χωρίς καμία αναστολή ή ίχνος αυτοκριτικής.  

1. Φθάνουμε στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας (!) που άρχισε να συζητείται η αναθεώρηση του θεσμικού μας πλαισίου και το «θέμα» θα κοσμεί για άλλη μια φορά τις προεκλογικές διακηρύξεις των παρατάξεων. Οι επιγενόμενες επιπτώσεις σε βάρος του φορέα μας είναι πάρα πολλές. Ας σκεφθούμε μόνο το ενδεχόμενο να είχαν εφαρμοσθεί σύγχρονοι μέθοδοι συμμετοχής -όπως τα ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα ή ψηφοφορίες- για διευκόλυνση των συναδέλφων και με προφανή τα υπέρ του κύρους του Τεχνικού Επιμελητήριου οφέλη. Η κατάσταση θεωρείται ως μία από τις μόνιμες πληγές του κλάδου, που τον βαθμονομεί απέναντι στις προκλήσεις της εποχής και του στερεί κάθε προοπτική εξέλιξης.  

2. Η ανεργία των Μηχανικών, κυρίως των νέων και των ελευθέρων επαγγελματιών μας «χτύπησε κόκκινο». Οι μεγάλες εκπτώσεις, λόγω αναδουλειάς, στις δημοπρασίες των έργων και μελετών έγιναν πλέον καθημερινό φαινόμενο. Η ετεροαπασχόληση των επιστημόνων μας γίνεται σιγά – σιγά κανόνας και βέβαια δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν εγγράφονται ούτε στο Τ.Ε.Ε. επειδή απλά δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν τις συνδρομές και εισφορές τους.  

3. Η συμβολή των μελών του Τ.Ε.Ε. στη σύγχρονη αναπτυξιακή πορεία της χώρας, είναι σε όλους γνωστή. Όλοι αναγνωρίζουν την τεχνογνωσία που τις προηγούμενες δεκαετίες είχε αναπτυχθεί με τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που μπορούσαν και μπορούν να παρέχονται. Στις μέρες μας, με κύρια αιτία τη μακροχρόνια οικονομική μας δυσπραγία και την τραγική μείωση του ΑΕΠ τα τεχνικά επαγγέλματα καταποντίσθηκαν. Παραγωγικές μονάδες που χρειάσθηκαν χρόνια να αναπτυχθούν, καταστράφηκαν. Επιχειρήσεις που για να «σταθούν» απαίτησαν μόχθο πολυετή και ακάματες εργασιακές προσπάθειες, ρίχθηκαν στον καιάδα μιας οικονομικής και θεσμικής κρίσης η οποία για τη χώρα μας δεν έχει προηγούμενο.

4. Ο επαγγελματισμός και το επιστημονικό έργο των Μηχανικών, δε γίνεται να αντιμετωπίζονται από την Πολιτεία ως απλές εμπορικές πράξεις. Για το έργο τους χρειάζονται ιδιαίτερες δεξιότητες οι οποίες, εκτός των άλλων, έχουν απ’ ευθείας αναφορά στο κοινό δημόσιο συμφέρον. Όταν δεν υιοθετούνται από τους αρμόδιους ούτε τα ελάχιστα, με ποιο τρόπο μπορεί να ευελπιστούμε ως χώρα στη θεσμική και οικονομική μας ανάταξη ;   

5. Οι τεράστιοι οι κίνδυνοι από τις αστοχίες των ασκούμενων πολιτικών, είναι σε κάθε περίπτωση ορατοί. Βιώνουμε την αποσύνθεση ενός παραγωγικού ιστού που άλλες χώρες θα ζήλευαν για την ύπαρξή του. Παρά τις έως σήμερα ασύγκριτα μεγάλες -σε σχέση με τους άλλους τομείς- κλαδικές μας θυσίες. Και κυρίως, χωρίς κανένας να σταθμίζει το συνεπαγόμενο κόστος, σε βάρος των δημόσιων ή ιδιωτικών υποδομών μας.

6. Ο τομέας ασφάλισης των Μηχανικών βρίθει προβλημάτων. Το ΤΣΜΕΔΕ ήταν το Ταμείο που δημιουργήθηκε και λειτούργησε με έσοδα τα οποία αποκλειστικά προερχόντουσαν από την εργασία των μελών του και με πόρους που κάποτε αρκούσαν για να αγορασθεί το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της Τράπεζας Αττικής. Σήμερα οι περισσότεροι ασφαλισμένοι του πρώην ΤΣΜΕΔΕ και κυρίως όσοι ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, βιώνουν κωμικοτραγικές καταστάσεις. Πρόκειται για πολίτες με εισφορές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, που σταδιακά, άδικα και χωρίς ελπίδα βλέπουν τους κόπους της ζωής τους να εξανεμίζονται.   

7. Την περίοδο που θα έπρεπε να επωφελούμαστε τα μέγιστα από τις ραγδαίες επιστημονικές εξελίξεις, ξαναγυρίζουμε σε «αλήστου» μνήμης εποχές υποβάθμισης & μιζέριας. Με τις πολιτικές των ευκαιριακών λύσεων και της ήσσονος προσπάθειας να έχουν την «τιμητική» τους. Τα κλαδικά μας επαγγέλματα, στις χώρες της Ε.Ε. αλλά και σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο θεωρούνται από τα πλέον περιζήτητα. Στη χώρα μας, ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα. Με τη διαχρονική απαξίωση των ικανοτήτων και της γνώσης να είναι ο κανόνας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πρόσφατος νόμος Γαβρόγλου που ισοπεδώνει γνωστικά αντικείμενα και επιστημονικές ιδιότητες. Στα τριτοβάθμια ιδρύματά μας η κατ’ επανάληψη δημιουργία Σχολών ή Τμημάτων με όμοιους ή επικαλυπτόμενους κύκλους σπουδών έγινε «εθνικό σπορ».

8. Έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι όταν μια κατασκευαστική επιχείρηση ή ένα γραφείο μελετών «βάζει λουκέτο» δεν πρόκειται για γεγονός που μπορεί να αποτιμάται μόνο με οικονομικούς όρους. Το ουσιαστικό πρόβλημα έγκειται στο ότι η πραγματική οικονομία της χώρας στερείται δυνατοτήτων παραγωγής και τεχνογνωσίας, που για να αποκτηθούν τις περισσότερες φορές χρειάσθηκαν «οι κόποι μιας ζωής» πολλών ανθρώπων.

Συμμετέχουμε στις εκλογές του Τ.Ε.Ε. που θα γίνουν σε λίγες μέρες επειδή πιστεύουμε ότι μπορεί να είναι αφετηρία «ελπίδας» για την από χρόνια δοκιμαζόμενη παραγωγική βάση των Μηχανικών.

Προέχει η ανάδειξη του Τεχνικού Επιμελητήριου σε αξιόπιστο σύμβουλο της πολιτείας, που θα αντιστέκεται σε επιλογές αντίθετες με το δημόσιο συμφέρον και τις επαγγελματικές προοπτικές των μελών του. Με στόχο απαρέγκλιτο να είναι το Τ.Ε.Ε. ο επιστημονικός φορέας που θα ηγηθεί των ικανών και αναγκαίων προσπαθειών για τον επαναπροσδιορισμό των όρων ανάπτυξης της χώρας στο δύσκολο σημερινό περιβάλλον. Ο ρόλος των Μηχανικών σε αυτή την κατεύθυνση, μπορεί και πρέπει να είναι καθοριστικός.

Διαρκές μέλημα το άνοιγμα στην Κοινωνία μέσα από την επιτακτική ανάγκη το Τ.Ε.Ε. να ξαναβρεί το βηματισμό και το ρόλο του ως τεχνικός σύμβουλος της πολιτείας και ως θεματοφύλακας των επαγγελματικών δικαιωμάτων όλων των Μηχανικών.

Το Τεχνικό Επιμελητήριο πρέπει να έχει συνέπεια και συνέχεια. Οι κομματικές συνδικαλιστικές πρακτικές δε μπορεί από τη φύση τους να αντιταχθούν στα προβλήματα που σήμερα τα μέλη μας βιώνουν. Το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των εχόντων και κατεχόντων και των άνεργων ή υποαπασχολούμενων συναδέλφων μας  πρέπει να κλείσει το ταχύτερο. Το θέμα δεν αφορά μόνο τους Μηχανικούς αλλά και τη χώρα.  

Οι θέσεις και προτάσεις του Τεχνικού Επιμελητήριου πρέπει να αποτελούν σημείο αναφοράς, επεξεργασίας και ουσιαστικό κομμάτι δημόσιου διαλόγου με προσανατολισμό και στόχους. Και για να γίνεται αυτό πράξη προέχουν οι καλλίτερες των προσπαθειών μέσα από ακηδεμόνευτες, ανεξάρτητες, και ακομμάτιστες συνδικαλιστικές διεργασίες.

Οι παραπάνω, δηκτικές αναφορές εκ των πραγμάτων δε μπορεί να καλύπτουν το ευρύτατο φάσμα των προβλημάτων, που επίκαιρα απασχολούν τον κλάδο μας. Ελπίζουμε όμως ότι σε σχέση με τις επικείμενες εκλογές θα συμβάλλουν στην ανάδειξη των αναγκών εγρήγορσης και συμμετοχής των συναδέλφων μας και ιδιαίτερα των νέων.

Γνώμονας η διάθεσή μας να συνδράμουμε στις προσπάθειες των οργάνων διοίκησης του Τ.Ε.Ε. για τη διαμόρφωση των βέλτιστων προτάσεων απέναντι στα οξυμένα προβλήματά μας που έφθασαν στο απροχώρητο. Με τις ιδιαίτερες εμπειρίες από τη μέχρι τώρα συμμετοχή μας στα όργανα του Τεχνικού Επιμελητηρίου στην Περιφέρεια Στερεάς και κεντρικά.  Και θεωρώντας ότι μόνο μέσα από τη ρεαλιστική ιεράρχηση των αναγκών θα μπορούσε το Τ.Ε.Ε. να ασκεί το ρόλο που του ανήκει.    

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Βονόρτας Πάνος  (Π/Μ)

Ζαχαρόπουλος Στέλιος (ΑΤΜ)

Θαλάσση Κατερίνα (Χ/Μ)

 Σκαρίμπας Θύμιος (Μ/Μ)

Χαλκιάς Βαγγέλης (ΑΤΜ)

Χριστοδούλου Αθηνά (Η/Μ & Μ/Υ

Μηχανικοί και αριστερόστροφες πολιτικές

Μηχανικοί και αριστερόστροφες πολιτικές ….

Πολύμοχθο αποδείχθηκε το έργο του κ. Σπίρτζη στο Υπουργείο Υποδομών. Διαφορετικά δε θα μπορούσε να εξηγηθεί η σπουδή έκδοσης του Π.Δ. 71 στις 3/7/2019 για τα «Μητρώα Συντελεστών Παραγωγής Δημοσίων και Ιδιωτικών Έργων, μελετών και λοιπών συναφών επιστημονικών Υπηρεσιών». Με πολλές όμως αντιρρήσεις ως προς την τακτική και ακόμα περισσότερες επιφυλάξεις ως προς το αποτέλεσμα.

Η διαδικασία που τηρήθηκε χαρακτηρίζεται εν πολλοίς βεβιασμένη. Το υπόψη διάταγμα δεν αναφέρεται -όπως θα έπρεπε- στο σύνολο των τεχνικών επαγγελμάτων. Και οι όποιες ρυθμίσεις του επί της ουσίας δεν επεκτείνονται στον τομέα των ιδιωτικών έργων με δεδομένο ότι από το ίδιο το διάταγμα καθορίζεται η συμμετοχή στα αντίστοιχα μητρώα να μην είναι υποχρεωτική (!). Πρόκειται δηλαδή για νομοθέτημα με προαιρετική δυνατότητα εφαρμογής. Βέβαια, όταν το έργο είναι πολύμοχθο και ο σκοπός του εξ ορισμού ανώτερος όλα δικαιολογούνται. Όπως είναι και η παράλειψη της διαβούλευσης με τη δυνατότητα έκθεσης απόψεων από τους αρμόδιους φορείς. Αλλά και η επιδεικτική παραγνώριση της προ διετίας (!!) γνώμης της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΓΝΩΜΗ 34/2017) που θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη σε κάθε περίπτωση.

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, τα ερωτήματα που μπορεί να τίθεται είναι εύλογα. Γιατί η επίδειξη τέτοιου επιπέδου σπουδής από κάποιον απερχόμενο Υπουργό για την έκδοση ενός «κουτσουρεμένου» Διατάγματος ; Ποιοι είναι οι στόχοι που υπηρετούνται σε σχέση με το κοινό δημόσιο συμφέρον των Ελλήνων πολιτών και ποιες ζημιές θα είχαμε εάν σήμερα δεν ίσχυε το Π.Δ. 71 ;  Σε ότι αφορά τις ζημιές υπάρχει εύκολη απάντηση. Είναι σίγουρο ότι χωρίς το διάταγμα δεν θα υπήρχε καμία.

Ας μπούμε όμως και λίγο στην ουσία.  Σήμερα σύμφωνα με τα στοιχεία του Τ.Ε.Ε. αλλά και με βάση τα στατιστικά του κατακρεουργημένου τα τελευταία χρόνια Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (εργασιακά αντικείμενα των μελετητών και κατασκευαστών Δημοσίων Έργων), για την παραγωγική βάση των μηχανικών ισχύουν τα εξής :

·      Ένα μεγάλο ποσοστό των μελετητών και κατασκευαστών (περίπου 20%) διαγράφηκαν από τα οικεία μητρώα. 

·      Ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 50% αδυνατεί να εκπληρώσει τις φορολογικές του ή ασφαλιστικές υποχρεώσεις με αποτέλεσμα να μη συμμετέχει στους διαγωνισμούς.

·      Οι διαθέσιμες πιστώσεις κατέληξαν να είναι της τάξεως του 10% της προ κρίσης εποχής

·      Οι εκπτώσεις που γενικά κινήθηκαν σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα -προφανώς λόγω εργασιακών αναγκών και παρά τα ευχολόγια για εξορθολογισμό των προσφορών μέσω της αγοράς- δυστυχώς οδήγησαν στην ανακύκλωση των προβλημάτων.

Σε σχέση με αυτή την απογοητευτική πραγματικότητα οι προσπάθειες της πολιτείας για να οργανωθεί αξιόπιστα η αγορά των τεχνικών υπηρεσιών μέχρι σήμερα υπήρξαν σε κάθε επίπεδο αποτυχημένες. Θεωρήθηκε ότι θα μπορούσε να εξομαλυνθεί η κατάσταση με την εισαγωγή πρόσθετων ελέγχων και κάθε είδους μέτρων. Αρκεί να σημειωθεί ότι μόνο ο Ν. 4412/2016 αριθμεί ως κείμενο περισσότερες από 330 σελίδες… Και αγνοήθηκε παντελώς το επί της ουσίας πρόβλημα της απραξίας και της ασφυξίας λόγω εργασιακών αναγκών. Το Π.Δ. 71 διέπεται ακριβώς από την ίδια φιλοσοφία. Γραφειοκρατικά και σα να ζούμε την εποχή των «παχέων αγελάδων», εισάγει νέες «ρυθμίσεις», οι οποίες από τις επί δεκαετία υπολειτουργούσες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις των Μηχανικών είναι αδύνατο να τηρούνται. Με άμεση συνέπεια να αναγκασθούν σε έξοδο από το επάγγελμα όσοι ακόμα ανασαίνουν και κατάφεραν με χίλια ζόρια να διατηρηθούν στο χώρο.

Στην απέναντι όχθη οι μεγάλες εταιρείες και σχήματα φαίνεται ότι προστατεύονται. Οι αντοχές των μεγάλων επιχειρήσεων στην τήρηση πρόσθετων υποχρεώσεων θεωρούνται δεδομένες και η διατήρηση / ενίσχυσή τους φαίνεται εκ των πραγμάτων διασφαλισμένη.

Με βάση το μοντέλο της οικονομικής μας ανάπτυξης, η ύπαρξη των μεγάλων εταιρειών δε μπορεί από κανένα να αμφισβητείται. Θα μπορούσε ίσως αυτό να γίνεται από πολιτικούς της αριστεράς που τους διαπνέουν «κρατικίστικες» αντιλήψεις ή δεν έχουν προλάβει να μεταλλαχθούν. Από τη συντριπτική πλειοψηφία των Μηχανικών πάντως ποτέ δεν υπήρξε, ούτε και σήμερα φυσικά υπάρχει, κάποια αντίρρηση για την ανάπτυξη των μεγάλων εταιρειών στη χώρα μας. Πάντα όμως με τις αυτονόητες προϋποθέσεις. Όπως είναι για παράδειγμα το ότι η ανάπτυξη αυτών των εταιρειών δεν θα έπρεπε να εξαρτάται από πολιτικές διάρρηξης του κοινωνικού ιστού και διάλυσης των παραγωγικών μας δομών που λειτουργούν από χρόνια. Ούτε να συνδυάζεται με αλήστου μνήμης κακεντρέχειες σαν το «όσο λιγότεροι, τόσο καλλίτερα».   

Η συμβολή του κλάδου των Μηχανικών στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας, ιδιαίτερα κατά τη μεταπολεμική περίοδο, είναι σε όλους γνωστή. Η τεχνογνωσία που αναπτύχθηκε και οι υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που η Κοινωνία μας μπορούσε -και βεβαίως μπορεί- να απολαμβάνει, αναγνωρίζονται διαχρονικά. Στις μέρες μας όμως και με κύρια αιτία τη μακροχρόνια οικονομική μας δυσπραγία, τα θέματα αυτά έχουν διαφορετική ανάγνωση. Η τραγική μείωση του ΑΕΠ την περασμένη 10ετία συνδυάσθηκε και με τον καταποντισμό των τεχνικών επαγγελμάτων. Οι δραστηριότητες των Μηχανικών έχουν επωμισθεί πολύ μεγάλο μέρος από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Τεχνογνωσία και παραγωγικές μονάδες που χρειάσθηκαν χρόνια για να αναπτυχθούν, καταστράφηκαν. Επιχειρήσεις που «στήθηκαν» με μόχθο πολυετή και εργασιακές προσπάθειες συνεχόμενων οκταώρων, ρίχθηκαν στον καιάδα μιας οικονομικής και θεσμικής κρίσης που για τη χώρα μας δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. 

Απέναντι σε αυτή την κατάφωρα άδικη πραγματικότητα για τους Μηχανικούς και όλα τα υπόλοιπα επαγγέλματα της πυραμίδας των τεχνικών υπήρξαν πρωτοβουλίες της πολιτείας και ποιες ήταν αυτές ; Μία πρώτη χαρακτηριστική αντίδραση αφορούσε τη μείωση των διαθέσιμων πιστώσεων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) στο 10% της προ κρίσης εποχής. Και στη συνέχεια, ιδιαίτερα μετά το 2015, επιλέχθηκε να «εισαχθούν» με διάφορους τρόπους (π.χ. Ν.4412/16) κάθε είδους γραφειοκρατικοί έλεγχοι ή πρόσθετα μέτρα, λες και έτσι θα μπορούσε να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα.    

Τα αποτελέσματα και οι κίνδυνοι από αυτή την απίθανη αγνωμοσύνη, κυρίως των μέχρι πριν από ένα μήνα κυβερνώντων, είναι πλέον ορατά. Βαδίζουμε με μαθηματική ακρίβεια στην αποσύνθεση ενός παραγωγικού ιστού που άλλες χώρες θα ζήλευαν για την ύπαρξή του. Παρά τις μέχρι σήμερα ασύγκριτα μεγάλες -σε σχέση με τους άλλους τομείς- κλαδικές θυσίες. Και χωρίς κανένας να σταθμίζει το συνεπαγόμενο δημόσιο κόστος, σε βάρος της κατασκευής των δημόσιων υποδομών μας και όχι μόνο.  

Για την ανατροπή αυτής της καθόλα άδικης και ζημιογόνας κατάστασης, από την πλευρά των Μηχανικών χρειάζονται συλλογικές προσπάθειες. Με προτάσεις, θέσεις και απόψεις πλήρως τεκμηριωμένες αλλά και την ανάλογη διάθεση των θεσμικών μας εκπροσώπων για να πείσουν με αδιαμφισβήτητα στοιχεία τους κυβερνώντες. Και επειδή το ερχόμενο  Φθινόπωρο έχουμε τις προγραμματισμένες εκλογές του Τ.Ε.Ε. ας ευχηθούμε ότι το πρόβλημα δεν θα αφεθεί στην τύχη του.

                                                                                                ΛΑΜΙΑ, ΙΟΥΛΙΟΣ 2019

Εθνικό Κτηματολόγιο και επιτήδειοι γυρολόγοι

Εθνικό Κτηματολόγιο και επιτήδειοι γυρολόγοι ….

Η εκπόνηση του Εθνικού Κτηματολογίου είναι το θέμα που θα απασχολήσει στο άμεσο ή απώτερο μέλλον σχεδόν όλους τους συμπολίτες μας. Πρόκειται για «το μεγαλύτερο από τα μεγάλα έργα» -όπως έχει λεχθεί το 1996- και εκ των πραγμάτων έχει  αποδειχθεί ότι για τη χώρα μας παραείναι μεγάλο. Θα αναφερθεί μόνο ότι χρειάσθηκε να περάσουν 23 χρόνια από τότε που ξεκίνησαν, σε διακριτές γεωγραφικές μας ενότητες, οι πρώτες πιλοτικές μελέτες για να αρχίσει επί των ημερών μας η εκπόνηση της τελικής φάσης. Και επίσης ότι στα πλαίσια του «τελικού» διαγωνισμού, ο οποίος άρχισε να συζητείται δημόσια το 2010, οι Ανάδοχοι υπέγραψαν τις συμβάσεις τους το …. 2018.

Τόσο «αποτελεσματικές» ήταν οι έως τώρα επιλογές της Πολιτείας. Βέβαια τα προβλήματα σε σχέση με τον αργό ρυθμό εξέλιξης του έργου και τις αιτίες που τα δημιούργησαν είναι προφανές ότι δε μπορεί να αναφερθούν σε ένα κείμενο λίγων γραμμών. Θεωρούμε όμως ότι θα άξιζε τον κόπο να σημειωθούν κάποια από σημαντικότερα.

Την πρωτοκαθεδρία έχει δυστυχώς η πολύ μικρή συμμετοχή του ευρύτερου δημόσιου τομέα στη συνολικότερη προσπάθεια των απαιτούμενων δράσεων για την εκπόνηση του Εθνικού Κτηματολογίου. Αρκεί να σημειωθεί ότι η υποχρέωση σύνταξης εξαρτημένων τοπογραφικών διαγραμμάτων -για να συνοδεύουν τους τίτλους κυριότητας ή τις μελέτες που υποβάλλονται στις υπηρεσίες δόμησης- καθιερώθηκε μόλις πριν από λίγα χρόνια. Και ότι οι αρμόδιοι της «διοικητικής μας μηχανής» ακόμα δεν επιμελήθηκαν την ύπαρξη ψηφιοποιημένων, στις σωστές τους θέσεις, ορίων των ΟΤΑ προ Καποδίστρια. Για να μην αναφερθούν γενικότερα θέματα όπως οι διαχρονικές καθυστερήσεις εκπόνησης του Δασικού Κτηματολογίου.    

Το ζήτημα της μη αξιοποίησης όλων των δυνατοτήτων που μπορεί να παρέχονται από τη σύγχρονη τεχνολογία, είναι επίσης ένας άλλος αρνητικός παράγοντας. Θα μπορούσε για παράδειγμα εδώ και χρόνια να είχε δημιουργηθεί μια βάση ηλεκτρονικής καταχώρησης των δικαιωμάτων των πολιτών, που με αμβλυμμένα χρονικά περιθώρια θα ήταν δυνατό ανά περίπτωση να χρησιμοποιείται από τους ενδιαφερόμενους. Για να διασφαλίζεται η ελάχιστη κοινωνική συνέργεια σε ότι αφορά τη δημιουργία ενός αξιόπιστου κτηματολογικού υποβάθρου, σύγχρονου εργαλείου για την ανάπτυξη της χώρας. Και να μη φθάσουμε στη σημερινή κατάσταση που με συνθήκες «τσουβαλιάσματος» καθορίζονται τακτά χρονικά διαστήματα για να προστρέχουμε στην καταχώρηση των δικαιωμάτων μας.

Η μικρή συμμετοχή του διαθέσιμου επιστημονικού μας δυναμικού στις προσπάθειες για την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου έργου, είναι εκ των πραγμάτων σοβαρότατο μειονέκτημα. Θα έπρεπε να συμμετέχουν, με την ανάθεση υποέργων, οι χιλιάδες των ειδικών επιστημόνων μας και όχι μόνο το στελεχιακό δυναμικό των ανάδοχων εταιρειών. Όπως με πολύ καλά  αποτελέσματα γίνεται ή έγινε σε άλλες χώρες (π.χ. Κύπρος). Μετά από πιστοποίηση όσων θα αναλάμβαναν την εκτέλεση έργου και με διαδικασίες χρηματοδότησης του αντικειμένου από τα έσοδα λόγω των υπηρεσιών οι οποίες θα παρέχονται προς τους πολίτες.   

Η κατάσταση όμως που στα πλαίσια των διαδικασιών σύνταξης του Εθνικού Κτηματολογίου επίκαιρα βιώνεται και ειδικότερα σε ότι αφορά τις εκπτώσεις οι οποίες γίνονται ως προς την τήρηση των κατ’ ελάχιστο απαιτούμενων τεχνικών προδιαγραφών, δεν έχει προηγούμενο. Θεωρούνται αποδεκτές μέχρι και οι προσδιορισμένες συντεταγμένες με GPS χειρός ή με κινητό τηλέφωνο. Ας γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά όλοι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δε θίγονται μόνο τα συμφέροντα των ανά περίπτωση δηλωθέντων γεωτεμαχίων αλλά τουλάχιστον και των ομόρων σε αυτά ιδιοκτησιών όπως και συνολικότερα του κοινού δημοσίου συμφέροντός μας με τη δημιουργία κακής ποιότητας υποβάθρων. Η σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου έχει πρωταρχικό στόχο να διευκολύνει τη διαχείριση και αξιοποίηση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων των πολιτών. Συνεπώς μια σαθρή συνολικότερα βάση δεδομένων της οποίας η ανάταξη των σφαλμάτων και συμπληρώσεις θα απαιτήσουν επί πλέον κόστος και χρόνο δεκαετιών, σε τι θα συνεισέφερε ; Στάθμισαν οι υπεύθυνοι τις ζημιές που προκαλούνται όταν από τους διάφορους νεόκοπους χαρτογράφους οι συντεταγμένες των ορίων ακινήτων μπορεί να προσδιορίζονται με βάση τους ορθοφωτοχάρτες δημόσιας θέασης ή τα περιορισμένης αξιοπιστίας δεδομένα στοιχεία του ΟΣΔΕ ; Είναι δυνατό η συγκεκριμένη εθνική προσπάθεια να στηρίζεται σε όσους με συνθήκες παραεπαγγέλματος θεωρούν ότι έχουν την ευχέρεια να εκμεταλλεύονται την αδυναμία αδαών συμπολιτών μας ; Οι επαγγελματίες (;;) και ειδικότερα όσοι εντρυφούν στο «χαρτογραφικό» προσδιορισμό των συντεταγμένων ορίων ακινήτων, δεν θα έπρεπε να αναλαμβάνουν και την ελάχιστη ευθύνη προσυπογράφοντας τα στοιχεία που λόγω των υπηρεσιών τους καταχωρούνται στη βάση του κτηματολογίου ; Τα παραπάνω είναι τα λιγότερα από όσα θα μπορούσε να σημειώνονται και πολλές φορές στο παρελθόν τέθηκαν υπόψη των αρμοδίων. Δυστυχώς όμως με μηδαμινά αποτελέσματα.  

Τα οφέλη από την ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου, έχουν αναδειχθεί με πολλούς τρόπους και σήμερα με την Κοινωνία περισσότερο ενημερωμένη, μπορεί να επανεκτιμώνται ορθολογικότερα. Σε ότι αφορά την προσπάθεια, πολύ μεγάλη αξία έχει η κοινωνική αποδοχή των ανά στάδιο του έργου δράσεων και η ενεργός συμμετοχή των πολιτών. Παράλληλα, είναι φανερό ότι συντρέχουν και οι διαγνωσμένες απαιτήσεις για την ανάταξη των παθογενειών του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, ο οποίος είναι αναγκαίο να υποστηρίζει συντεταγμένα την προσπάθεια. Με σχέδιο και σοβαρότητα ώστε να γίνονται έγκαιρα αντιληπτές οι διάφορες ιδιαιτερότητες και να υιοθετούνται οι δόκιμες λύσεις για τα προβλήματα. Δεν είναι όπως λέει και ο λαός μας «όλα ίσα και όμοια»  Άλλο θέμα είναι για παράδειγμα να ασχολείται κάποιος με τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα στην Αττική ή στην όποια εύπορη περιοχή της χώρας και άλλο στις εγκαταλειμμένες και υποβαθμισμένες οικονομικά ενότητες της Δυτικής Φθιώτιδας ή της Ευρυτανίας, στις οποίες μάλιστα έτυχε τα Υποθηκοφυλακεία τους να καταστραφούν κατά την εμπόλεμη περίοδο.

Στα πλαίσια των διαδικασιών εκπόνησης του Εθνικού Κτηματολογίου χρειάζονται βελτιώσεις. Με επαναπροσδιορισμό των όρων εξέλιξης της προσπάθειας για να έχουμε σύμμαχο την κοινωνία και με ελάχιστη προϋπόθεση τη διάθεση άρσης των επί μέρους ανισοτήτων ή αδικιών, που όπως διαπιστώνεται είναι πολλές.

Σε σχέση με αυτά η συνδρομή των κοινωνικών φορέων, επιμελητηρίων, οργανώσεων και συλλόγων αρμοδίων επιστημόνων, κρίνεται απαραίτητη και ιδιαίτερα χρήσιμη.

                                                                                                                                                                                                                                                       ΜΑΙΟΣ, 2019

                                                                                                                                                                                                                  

ΣΤΕΛΙΟΣ  ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ

ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ